Kamakura like a tourist

Meeste mensen genieten van hun zondag door lekker thuis te luieren, maar met nog maar 3 1/2 maand Japan te gaan, doe ik wel even iets anders. We gingen met een groepje van school naar één van de meest toeristische hotspots in de buurt van Tokio: Kamakura.

Wat er hier te vinden valt, is één van de mooiste tempels in de omgeving. Het was wel even een tijdje reizen met verschillende treinen, maar de aankomst was het wel waard. Toen wij er waren was er ook een typische Japanse bruiloft en een kinderceremonie bezig, dus vervelen deden wij niet. Ik heb daar ook een typische Japanse item gekocht die mij zou beschermen van ongeluk en slechte gebeurtenissen; nu nog zien of het werkt.

Dit was allemaal leuk en aardig, maar aangezien de tempel en zijn omgeving niet heel groot was, gingen wij rond 12 uur weer verder via een drukke winkelstraat om ergens lunch te pakken.

Na een tijdje lopen kwamen wij via een tram bij onze volgende halte waar ook weer toeristen in overvloed zijn. Wij hebben een kijkje genomen bij het grootse Boeddhabeeld dat er is in Japan met 13,35 meter in hoogte en 121 ton in gewicht. Er was zelfs een mogelijkheid om in de standbeeld te lopen, maar lang hielden wij dat niet vol aangezien ijzer als een oven werkt als er een hete zon op schijnt.

Met de tram gingen wij weer verder totdat wij bij de zee terecht kwamen! Maar dat was nog niet het aller beste; via een brug konden wij een klein eilandje bereiken waar de Japanners nog een paar tempels hebben gebouwd; zes om precies te zijn (alsof we niet al genoeg tempels hebben gezien).

Dit eiland is één en al berg en aangezien wij al een hele dag van lopen achter de rug hadden, hebben wij het tot de eerste tempel gehaald, maar hoger wilde wij niet meer; we vonden het wel mooi geweest zo.

Dit eiland is natuurlijk ook volgepropt met winkeltjes en eettentjes, dus heb ik daar kunnen genieten van een lekkere avondmaaltijd voordat het weer de hoogste tijd was om naar huis te gaan.